Eolica

O seu nome, mira que o levo oído na miña vida veces, nomeando a diferentes persoas, e, polo tanto, teño -en principio- recursos para facer a asociación entre nome e imaxe da persoa en cuestión. O que sucede é que o lío entre as dúas L (Laura e Lidia), lioume a cabeza durante un par de días.

No aspecto do seu xeito de ser, hai que dicir que para min é todo un enigma, aínda que hai certas cousas que fan dela a perfecta equilibradora de todo o grupo. Non se queda muda, pero tampouco fala en demasía, cando, aparte diso, adoita -polo que intúo- servir de alicerce de todo o grupo, ou, máis específicamente, semella unir, entorno a ela, de certo xeito, todo o grupo.

Se, con todo, eu penso que todas son persoas bastante responsables (por non dicir moito) dos seus quefaceres, Laura semella ter esa característica dun xeito moi pronunciado, sen, por iso, minimizar o caracter do grao de responsabilidade de calquera outra.

O piar no que descansa a amizade
sen esforzos, auna as vidas
cos esforzos, co riso,
con regras vitais endexamáis lidas.

(...) Continuará...