Eolica

As semanas pasadas téñenme mareado, e non é que eu sinta mareos nin cousa semellante, pero, con todo, non me acabo de atopar.

Respondo a moitas cousas con medo, con ese o que me tento enfrentar cada día, pero, ás veces, semella que me supera, e é dificultoso facer as cousas con algunha fobia sempre enriba.

Pero, o primeiro, que, evidentemente hai que facer é non se render, e ir adiante pase o que pase, e, sobor de todo, dar as grazas a quen as merece, e creo que na próxima semana, máis dunha persoa vai recibir o meu agradecemento persoalmente.

Mais tamén, vexo que teño que ter claro cando podo estar dispoñible e cando non para os demáis. Un compañeiro fíxomo ver ben ás claras. A verdade é que teño que priorizar certas cousas xa que, aínda que ás veces un se poida saltar as prioridades... só debe ser contadas veces, e iso semella ser o que falla.

E todo para tentar que, cando de a volta o mundo, non nos pille por baixo