Xenialidade e estupidez
5:21:00 | Author: Camerata eolica
Era un venres normal, bueno, xa era sábado, aínda non amencera, nin eu durmira. Déronme por pensar moitas cousas. Semellaba estúpido que unha pataca me falase, pero bueno, de cousas curiosas está este mundo cheo.

Con todo, pareceume curioso. Ela falábame de xentes sentíndose estúpidas por cáseque calquera cousas das súas vidas: traballo, relacións sociais. A verdade é que era triste notar a tristura e mismo impotencia nas súas verbas, como se as súas foran vidas perdidas.

Logo claro, un comeza a pensar nun mesmo e séntese estúpido:

De pequeno sempre levaba a casa aprobados, ou mesmo notas ben boas, pero, aínda con todo, eu non fixen unha composición musical da talla da que Mozart fixo aos 6 anos. En realidade, nin esa nin ningunha outra.

E, claro, non teño o xenio e figura de Al Gore, para ir pregoando por todo o mundo o cambio climático, as súas consecuencias, e que hai que actuar xa.

A verdade é que coas posibilidades que hai hoxe, non sei como non son coma eles. Craro está, que o único que fixo Mozart na súa vida, de relativo proveito, foi a música, e que así é moito máis doado centrarte nalgo e sacalo adiante, e que, tampouco teño un pai músico (que, aínda que non o seña, ben que se gañou sempre a vida).

E eu tampouco teño un jet privado para ir contando verdades incómodas por aí, e, polo tanto, evito tirar a atmosfera unhas 20 toneladas semanais de resíduos tóxicos -maioritariamente gaseosos- en viaxes por todo o mundo.

Pero en fin, rarezas de xenios, supoño...

Forza4.