Vieiros das letras
3:44:00 | Author: forza4
Logo de máis de 9 horas de nomadismo, xa albiscamos no corazón, a chegada ao lar. E todo isto, cando comezamos a celebrar as -unhas veces doidas, e outras ledas, mais sempre nosas- letras. Mais desta volta, co sorrinte ollar, de Marina Mariño. Unha aperta. O nómada.
|
This entry was posted on 3:44:00 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.