Sempre ás presas. Nunca hai tempo para nada. "Non te deteñas" -din.
Semella que foi onte, e xa hai case dous meses. Entón, era a festa informática organizada pola delegación de alumnos de Informática, no edificio de Ferro.
E alí estaba el. Era un rapaz, alto el, ben portado, cunha presenza realmente agradable. Saudámonos e falamos. Interesouse por como ía eu, como me ía todo, e falamos de cousas típicas da universidade, e falamos o típico de.."a ver se nos atopamos, rapaz...", e ese tipo de cousas e intencións.
A verdade, é que era un rapaz moi agradable. Sinxelamente, eso de que sempre
levase o sorriso na face, parecíame algo sanamente envexable. E a verdade é que me ensinou moito o seu xeito de comportarse, aínda que non sei se o aprendín.
Hai uns días, unha noticia no xornal poñíame os pelos de punta. Pero eso si: cando vin a súa foto en follas pola universidade adiante, quedeime arrepiado: Era el. El era un dos tres mozos que morreran no accidente dun automóbil na A-52, entre Ribadavia e Ourense.
Finalmente, na party, foi a última vez que falamos en vida.
Descansa en Paz, Héctor. Non te esquecemos.
Hai uns días, recibín estupefacto a nova: O director da Escola da Informática na que estudo, presentaba a súa dimisión. De xeito espontáneo, escribín un correo de apoio directamente á súa conta de correo electrónico.
Mais sucedeu algo tan inesperado como esperanzador:
Dado que na escola de informática na que estou matriculado, raramente as persoas se unen para algo, esta vez, non fun eu o único que escribiu ese correo. Os correos chegaron (segundo creo) por ducias á súa conta de correo electrónico, en manifestación do apoio ó seu grandísimo labor como director da Escola Superior de Enxeñería Informática... Os ecos chegaron ata o mesmísimo rector.
Para comezar, o rector non aceptou a renuncia, e nunha moción de confianza realizada o pasado Luns, 9 de Maio (curiosamente, día no que se celebra o Día de Europa), resultou apoiado por unha grande maioría dos asistentes, só 1 voto en contra (probablemente, o causante de toda esta polémica), e 5 en branco, e os demáis votos emitidos (uns 36) a favor.
Logo de todo esto, e por unha vez, pódese ver como o bó traballo da os seus froitos. ¡Noraboa Director!
Mais sucedeu algo tan inesperado como esperanzador:
Dado que na escola de informática na que estou matriculado, raramente as persoas se unen para algo, esta vez, non fun eu o único que escribiu ese correo. Os correos chegaron (segundo creo) por ducias á súa conta de correo electrónico, en manifestación do apoio ó seu grandísimo labor como director da Escola Superior de Enxeñería Informática... Os ecos chegaron ata o mesmísimo rector.
Para comezar, o rector non aceptou a renuncia, e nunha moción de confianza realizada o pasado Luns, 9 de Maio (curiosamente, día no que se celebra o Día de Europa), resultou apoiado por unha grande maioría dos asistentes, só 1 voto en contra (probablemente, o causante de toda esta polémica), e 5 en branco, e os demáis votos emitidos (uns 36) a favor.
Logo de todo esto, e por unha vez, pódese ver como o bó traballo da os seus froitos. ¡Noraboa Director!
